Çanakkale'deki Kazılar Troya Savaşı'nın İzinde İlerliyor

Türkiye

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütünün (UNESCO) Dünya Kültür Mirası Listesi'nde yer alan ve 5.500 yıllık geçmişe sahip olduğu belirtilen Troya Antik Kenti’nde arkeologlar, bu yılki kazılarda Troya Savaşı’nın izini sürüyor.

Troya'da Arkeolojik Kazılar

Troya Antik Kenti’nde 1863 yılında Frank Calvert tarafından başlatılan kazılar, resmi olarak 1871’de Heinrich Schliemann tarafından yürütüldü; daha sonra Wilhelm Dörpfeld ve Carl Blegen’in çalışmalarıyla devam etti.

2025 yılı kazı çalışmaları, Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın izin ve desteği, İÇDAŞ’ın ana sponsorluğu ile Çanakkale Valiliği, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (ÇOMÜ) ve Tevfikiye köyü muhtarlığının katkılarıyla sürdürülüyor.

Günümüzde Prof. Dr. Rüstem Aslan başkanlığında yürütülen kazıların bu yılki hedefi, Troya Savaşı ile ilişkilendirilen Son Tunç Çağı'nın tahribat tabakasına ulaşarak savaşa ait bulgular elde etmek.

3.500 Yıllık Sapan Taşları Ortaya Çıktı

Kazıların başından bu yana kısa bir süre geçmiş olmasına rağmen, Troya 6 dönemine ait saray yapısının önünde 3.500 yıllık sapan taşları gün yüzüne çıkarıldı. Bu buluntular, savunma ve saldırıya dair önemli bilgiler sunuyor.

Prof. Dr. Rüstem Aslan, ÇOMÜ adına yürütülen çalışmalarda bu yıl iki ayrı alana odaklanacaklarını belirtti. Daha önceki yıllarda bu alanlarda “Homeros Troyası” olarak bilinen, Troya Savaşı’yla ilişkilendirilen Son Tunç Çağı dönemine dair veriler elde ettiklerini söyledi. Geçmişte saray yapısı ve surların yakınında ok ucu ve çeşitli savaş aletlerine rastlandığını, bu yıl ise doğrudan tahribat tabakasına ulaşmayı hedeflediklerini ifade etti.

Troya Savaşı’nın Arkeolojik İzleri Aranıyor

Troya Savaşı'nın 19. yüzyıldan bu yana arkeologların dikkatini çeken bir konu olduğunu vurgulayan Aslan, özellikle Troya’da çalışan uzmanların savaşa dair arkeolojik izler bulma konusunda büyük çaba harcadığını belirtti.

Son 3-4 yıldır bu döneme odaklandıklarını belirten Aslan, höyük tipi kazıların doğal olarak farklı dönemlere ait kalıntıları da ortaya çıkardığını, geçmişte Doğu Roma dönemine ait iskeletler ve daha sonraki dönemlere ait buluntularla karşılaştıklarını aktardı. Bu yılki ana amaçlarının ise uzun süredir tartışılan Troya Savaşı’na dair somut arkeolojik izlere ulaşmak olduğunu vurguladı.

Savaşın İzlerini Bulmak Zor Ama Mümkün

Arkeolojide savaşa dair doğrudan izler bulmanın zorluğuna dikkat çeken Aslan, 1930’lu yıllarda Carl Blegen, 1980’li yıllarda ise Manfred Osman Korfmann’ın yürüttüğü kazılarda Troya 6 ve 7 olarak adlandırılan kentlerin özellikle MÖ 1200’lere tarihlenen yanık tahribat tabakalarının bulunduğunu hatırlattı. Bu katmanlarda iskeletler, savaş aletleri ve diğer arkeolojik buluntuların savaşa işaret ettiğini belirtti.

Geçmişte Agora ile saray yapısı arasındaki bölgede de benzer tahribat izlerine rastlandığını söyleyen Aslan, bu yılki Geleceğe Miras Projesi kapsamında araştırma alanlarını genişletip daha kapsamlı sonuçlara ulaşmayı hedeflediklerini dile getirdi.

Sarayın Önünde Yoğun Sapan Taşları

Troya 6 dönemine ait sarayın önündeki alanda çok sayıda sapan taşının bulunmasının tesadüf olmadığını belirten Aslan, bunların kil ve çakıl taşlarından yapılmış olduğunu, Tunç Çağı’nda sapan taşlarının önemli bir silah olarak kullanıldığını ifade etti. Özellikle sarayın önündeki dar bir alanda bu kadar çok sapan taşının bulunmasının, buranın savunma ve saldırı açısından stratejik bir yer olduğunu gösterdiğini belirtti.

Geçen yıl da aynı alanda iki adet Son Tunç Çağı’na ait ok ucu bulduklarını hatırlatarak, bu yıl kazının ilerleyen dönemlerinde daha önemli tahribat izlerine ulaşabileceklerine dair güçlü işaretler aldıklarını söyledi.

Troya Savaşı Efsanesi

Troya Savaşı’nın, Troya prensi Paris’in Sparta kralı Menelaos’un eşi Helen’i kaçırması üzerine Akalar (Yunanlar) tarafından başlatıldığı kabul edilir. Savaş, Helen’i geri almak için iki kez Troya surları önünde gerçekleşmiştir.

Troya'da 10 yıl süren kuşatmanın ardından, Agamemnon’un önderliğinde uygulanan Troya Atı hilesiyle savaş sona ermiş, zafer Akalar’ın olmuştur. (AA)